Jabłko najpierw dojrzewa, a później upada, a człowiek najpierw musi upaść, żeby dojrzeć.
Tego bloga zacząłem pisać spontanicznie lata temu i równie spontanicznie przerwałem. przez te lata moje życie zmieniło się o 180, a później 360 stopni. Tak wiem, że to powrót do punktu wyjściowego i tak się czuję.
8 lat życia przeleciało mi, sam nie wiem kiedy. Nie czuję się dojrzalszy, odpowiedzialniejszy, a przecież powinienem...
Wydarzyło się wiele rzeczy, część dobra, część zła za wszystkie sam odpowiadam, choć wielokrotnie szukałem wymówek, usprawiedliwień i winy innych w moim postępowaniu. Byłem egoistyczny, przemądrzały i wyniosły, choć nie miałem powodu taki być..
Mam 29 lat, prawie 30, jestem alkoholikiem. nie piję od dwóch lat, przez sześć byłem jak Titanic w zderzeniu z górą lodową, niszczyłem siebie nie patrząc na innych.
Teraz zaczynam odbudowywać, to co zniszczyłem...
Nie wiem kiedy dokładnie zaczął się mój upadek i jakie były jego dokładne przyczyny, to z resztą nie istotne. Istotnym jest że się podniosłem i codziennie szukam siły by iść dalej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz